پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

بازنمایی فضای شهری در سینما یکی از رویدادهای رایج است که نویسندگان مختلفی دربارهٔ آن نوشته‌اند. فیلمساز، خودآگاه یا ناخودآگاه، بخشی از روح و معنای زمانه و جامعهٔ خود را در سینما باز می‌تاباند. شهری که با شکل‌دهی روابطی پنهان، می‌تواند فضاهایی متفاوت را در خود شکل دهد و به جز کاربران آن، دستیابی به سطوح درونی این فضاها جایز نیست. در این بین برخی سینماگران، با دغدغهٔ بازنمایی این واحه‌های پنهان شهر، قدم به پیش می‌گذارند. این نوشتار بر آن است که یکی از فیلم‌های روز سینما، شنای پروانه، به کارگردانی محمد کارت را از منظر فوکو و فهم وی از فضاهای متفاوت، به اختصار مورد مطالعه قرار دهد.